Jeżeli dotychczas skupialiście się na stopie dywidendy, a nie zwracaliście uwagi na stopę wypłaty dywidendy – to czas to zmienić!
Dzisiaj dowiemy się jak różne kombinacje tych dwóch składowych wpływały na długoterminowe wyniki generowane przez nasze inwestycje.

I tak stopa wypłaty dywidendy ma znaczenie 🙂

 

 

 

“Przez lusterko wsteczne nie dojrzysz przyszłości.”

Peter Lynch

 

 

Jaka jest optymalna kombinacja stopy dywidendy oraz stopy wypłaty dywidendy ?

 

Jaka jest optymalna kombinacja stopy dywidendy oraz stopy wypłaty dywidendy dla inwestora dywidendowego ?
Przyjrzymy się analizie w której zostały zestawione ze sobą historyczne dane z indeksu S&P500 (tak wiem, prześladuje nas ten indeks, ale dostarcza nam najwięcej danych historycznych :)).

Z dostępnych danych dotyczących spółek z indeksu S&P500 wynika, że jako inwestorzy dywidendowi, aby osiągnąć jak najatrakcyjniejsze zwroty powinniśmy się zainteresować spółkami posiadającymi wysoką stopę dywidendy, ale również niską stopę wypłaty dywidendy.
Dobierając takie spółki do swojego portfolio sprawiamy, że długoterminowo osiągniemy najlepszy wyniki z inwestowania dywidendowego.

Co ciekawe te wnioski jak najbardziej pokrywają się z inną analizą w której była brana pod uwagę 200 letnia historia indeksu amerykańskiego.
Ale przyjrzyjmy się szczegółom, żeby lepiej zrozumieć zagadnienie 🙂

 

 

Stopa dywidendy i stopa wypłaty dywidendy

Stopa wypłaty dywidendy mówi nam jaki procent zysku spółka przeznaczyła do podziału z akcjonariuszami w postaci dywidendy.
Natomiast stopa dywidendy jest to procentowa wartość dywidendy na jedną akcję.

Czyli załóżmy, że spółka zarobiła w poprzednim roku 1 mln PLN, postanowiła wypłacić 0.5 mln PLN w formie dywidendy.
Firma wypuściła 500 tys akcji, czyli wypłacą 1 PLN na akcję (500 tys PLN na 500 tys akcji), załóżmy że jedna akcja kosztuje 10 PLN.
W takim przypadku stopa wypłaty dywidendy to będzie 50%, ponieważ spółka wypłaca połowę swoich zysków (zarobili 1 mln PLN, a w dywidendzie wypłacą pół miliona), natomiast stopa dywidendy wynosi 10% (na każdą akcję za którą zapłaciliśmy 10 PLN otrzymamy 1 PLN, czyli 10% wartości zakupu akcji).

Przyjrzymy się porównaniu zwrotów jakie generowały różne firmy, podzielone na podstawie wysokości stopy wypłaty dywidendy przy różnych przedziałach stopy dywidendy.

 

Metodologia oraz kto jest “debeściak!”

W analizie spółki zostały podzielone na 3 grupy pod względem wysokości stopy dywidendy.
Wysokie stopy dywidend, średnie stopy dywidend oraz niskie stopy dywidend – dla uproszczenia będę teraz używał terminologii wysokie/średnie/niskie dywidendy.
Następnie każdy koszyk został podzielony na kolejne 3 podkategorie pod względem stopy wypłaty dywidendy – wysokie/średnie/niskie stopy wypłat dywidendy – od teraz będę pisał wysokie/średnie/niskie wypłaty.

Na podstawie tych danych stworzono różne zbiory spółek, które ze sobą porównywano.
W każdym koszyku znajdowała się podobna liczba spółek.
Analiza obejmuje okres od stycznia 1990 roku do czerwca 2006 roku.

 

Amerykańskie realia dywidendowe

I teraz warto wziąć poprawkę, że jest to indeks amerykański i spółki z koszyka zawierające “wysokie stopy dywidend” to spółki płacące od 2.5% w górę.
W porównaniu z naszym rynkiem 2.5% stopy dywidendy nie powala, jednak pamiętajmy że to jest USA, gdzie inwestuje cały świat, a wiele firm ma zasięg globalny.
Natomiast niska stopa wypłaty dywidendy to 50% zysku i mniej.

Poniżej wykres obrazujący średnie stopy dywidend na różnych indeksach, S&P500 nie rozpieszcza wysokością stopy dywidendy, na tle innych indeksów.

 

 

Jeszcze wracając do naszych koszyków.
Dla przykładu, Grupa Kęty ze swoją średnią wypłatą na poziomie 80%+ i średnią stopą dywidendy w okolicach 9% łapała by się do koszyka z wysokimi dywidendami i wysokimi wypłatami.
Natomiast Neuca SA ze swoją średnią wypłatą na poziomie 30% i średnią stopą dywidendy w okolicach 1.5% łapała by się do koszyka ze średnimi dywidendami i średnimi wypłatami.

 

Kto jest “debeściak” ?

 

 

Jak na zamieszczonej grafice widać, najlepszy wynik w danym przedziale czasowym wygenerowały spółki wypłacające wysokie dywidendy przy niskiej wypłacie (różowy).
Następnie w kolejności mamy niskie dywidendy/niskie wypłaty (zielony), spółki nie wypłacające dywidend (czarny), wynik indeksy S&P500 (szary) i na samym końcu niska dywidenda/wysoka wypłata (niebieski) .

Wyniki poszczególnych koszyków spółek

Poniżej, po lewej stronie mamy grafikę przedstawiającą wszystkie koszyki na które zostały podzielone spółki.
Natomiast grafika po prawej stronie przedstawia średnioroczne zwroty jakie generowały poszczególne koszyki.

 

 

Na pewno rzuca się bardzo szybko w oczy to, że spółki wypłacające mniejszą część zysku w postaci dywidendy (low payout) radzą sobie najlepiej.
Aby mieć lepszy punkt odniesienia warto zaznaczyć, że w tym samym okresie spółki, które nie wypłacały dywidend wygenerowały średniorocznie 14.1%! (wydaje mi się, że sporo!)
Natomiast indeks S&P500 wygenerował średniorocznie 11.16%.

 

Jak sobie radziły poszczególne koszyki w kolejnych latach ?

Poniżej jeszcze jedno fajne zestawienie pokazujące jak każdy koszyk radził sobie w sześciu następujących po sobie latach, a na samym końcu mamy graficzne zestawienie wyników za cały okres – czyli poukładane koszyki od najlepszego wyniku do najgorszego.

 

 

I tak jak już powyżej wspomniałem, bezlitośnie spółki z koszyków wypłacających niską stopę wypłaty dywidendy zajmują podium ;o
Warto pamiętać, że w tym przypadku spółki z tego koszyka wypłacają stopę dywidendy od 2.5% w górę, przy stopie wypłaty 50% w dół.
Co daje trochę do myślenia, ale o tym za chwilę 🙂

Jeszcze jakby ktoś był ciekawy jakie spółki łapały się do najlepszego koszyka to poniżej ich lista.

 

 

Stopa dywidendy i jej wpływ na wynik inwestycji

Stopa dywidendy jest dosyć ważnym czynnikiem, szczególnie jeżeli ktoś się skupia na inwestowaniu dywidendowym, a jego celem jest budowanie przepływów pieniężnych.
Jeżeli dołożymy jeszcze do tego selekcję na podstawie rosnących zysków spółki, to otrzymamy akcje, które nie dość że systematycznie wypłacają dywidendy (często z bardzo fajną stopą) to jeszcze wypłacana dywidenda rośnie w czasie (co jest wynikiem wzrostu zysków spółki).

 

 

Jaki wpływ na wynik długoterminowy ma stopa dywidendy ?

Dodatkowe zestawienie, które zrobili autorzy tej analizy polegało na podzieleniu spółek pod względem samej stopy dywidendy – na 10 koszyków.
Można powiedzieć, że szukali odpowiedzi na pytanie, jak zwiększanie stopy dywidendy wpływa na wyniki długoterminowe portfela.

 

 

Tutaj dane są ograniczone do samych spółek z indeksu S&P500, a zakres analizy to 1980-2006.
Wnioski są podobne jak wcześniej:

• generalnie spółki z wyższą stopą dywidendy przynoszą lepsze wyniki niż spółki z niższą stopą dywidendy,
• spółki z najwyższa stopą dywidendy nie są jednak liderami (spółki z grupy 8 i 9 radziły sobie lepiej). Wysoka stopa dywidendy często łączy się z wysoką stopą wypłaty dywidendy, co może powodować obcięcie dywidendy w przyszłości w gorszych okresach dla firmy, kiedy generuje mniej zysków, co się później negatywnie przekłada na generowany przez nią zwrot.

 

Współczynnik dywidendy

Jest jeszcze kilka rzeczy na które zwrócono uwagę w tej analizie:

• udział dywidend w całkowitym zwrocie,
• zależność pomiędzy zyskami, a dywidendami,
• zmiany w stopie wypłaty dywidendy,
• popularność polityki dywidendowej,

 

Udział dywidend w zwrocie całkowitym z inwestycji

Udział dywidend w zwrocie całkowitym historycznie wynosił ponad 40%, jednak w latach 1991-2006 spadł drastycznie na 17% – podobno miały tam miejsce czynniki podatkowe (30% podatku).
W poprzedniej analizie 200 letniej widzieliśmy, że długoterminowo dywidendy odpowiadały za praktycznie 50% zwrotów.

 

Zyski firm, a dywidendy

Poniżej mamy zestawienie zależności zysków generowanych przez amerykański indeks w latach 1970 do 2006 roku.

 

 

Cały ten wykres przez autorów został podzielony na dwa okresy:

• 1871 – 1945, kiedy to polityka dywidendowa skupiała się przede wszystkim na wysokiej stopie wypłaty dywidendy.
  W tamtym okresie dywidendy były głównym źródłem zysku dla akcjonariuszy, dlatego firmy starały się dużą część zysków wypłacać w formie dywidend.
  Królowały wtedy wysokie stopy dywidendy, jednak minusem było to, że gorsze wyniki finansowe spółek przekładały się na natychmiastowe spadki wypłacanych dywidend.
  To tak jakby dzisiaj spółka zadeklarowała, że co roku będzie wypłacała powiedzmy 75% zysku netto w formie dywidendy i sztywno trzymała by się tej zasady – ich wygenerowany w danym roku zysk miałby najważniejsze znaczenie w przypadku wartości wypłacanej dywidendy.
• 1945 – 2006, jest to czas, gdzie polityka dywidendowa zmieniła kierunek i zostało to określone czasem niskich stóp wypłat dywidend.
  Spółki zaczęły stawiać na “stabilność”, zmniejszyły stopy wypłat dywidend po to, aby wartości wypłacanych dywidendy były stabilniejsze, a posiadając większy bufor w postaci niskiej stopy wypłaty dywidendy mogły nawet w gorszych okresach pozwolić sobie na utrzymywanie wartości wypłacanej dywidendy, a nawet dalsze jej podnoszenie.

 

Na początku tej analizy widzieliśmy, że najlepsze zwroty w ciągu ostatnich lat zawsze dawały spółki z niską stopą wypłaty dywidendy – właśnie jest to wynik tego przejścia w podejściu do dywidend jakie widzimy na tym wykresie.
Niska stopa wypłaty dywidendy daje nam stabilność i wzrost naszych dywidend.

 

Zmiany w stopie wypłaty dywidendy

Jeszcze nawiązując do poprzedniego podpunktu i zmiany w podejściu do polityki dywidendowej.

Średnia stopa wypłaty dywidendy pomiędzy 1870 – 1945 wynosiła 70% i była bardzo mocno skorelowana z zyskami firm.
Natomiast od 1945 – 2006 średnia stopa wypłaty dywidendy spadła do okolic 50%, wartość wypłacanych dywidend się ustabilizowała, zaczęto praktykować podnoszenie wartości dywidendy, a zysk generowany przez firmy nie wpływał już tak bardzo na wypłacane dywidendy.
Zerknijcie na wykres poniżej.

 

 

Oczywiście wypłacane dywidendy dalej są skorelowane z generowanym zyskiem przez spółki, w długim terminie jeżeli szukamy spółek, które podnoszą wartość wypłacanych dywidendy musimy celować w takie firmy, których zyski w długim terminie rosną.

Autorzy analizy podkreślają, że prawdopodobnie obniżenie stopy dywidendy było spowodowane chęcią wypłacania stabilnych dywidend oraz utrzymania wartości wypłacanych dywidendy w czasach gorszej koniunktury gospodarczej.
Zmienność wypłacanych dywidend bardzo mocno spadła od czasu kiedy spółki zmniejszyły stopę wypłaty dywidendy i zaczęły stawiać na stabilną dywidendę.

Aktualnie firmy raczej manipulują stopą wypłaty dywidendy w ten sposób, aby móc ją podnosić bez względu na aktualną sytuację gospodarczą.

Popularność polityki dywidendowej

Russell 1000, to indeks w który skład wchodzi 1000 największych spółek z USA.
W 1979 roku ponad 90% spółek z tego indeksu dzieliło się z inwestorami zyskiem w postaci dywidend.
Ten odsetek bardzo mocno spadał aż do 2000 – 2001 roku (czy bańki DotCom), po czym zmienił kierunek i coraz więcej spółek zaczęło wypłacać dywidendy.
Dzisiaj odsetek spółek wypłacających dywidendy z tego indeksu jest zdecydowanie powyżej 60% (nie znalazłem dokładnej liczby, ale wszędzie przewijają się liczby większe niż 60%).

 

 

Jaka jest optymalna kombinacja stopy dywidendy oraz stopy wypłaty dywidendy ?

Co prawda analiza przeprowadzona przez autorów kończy się na 2006 roku, jednak wydaje mi się, że jej wyniki są dalej dosyć aktualne.
Najlepszą mieszanką dla inwestora dywidendowego będzie wysoka stopa dywidendy przy jak najniższej stopie wypłaty dywidendy.
Co ciekawe najlepsze wyniki zawsze generowały spółki, które łapały się do koszyka z niską stopą wypłaty dywidendy, a im wyższa stopa dywidendy tym lepiej.

Bardzo mocno te wyniki wpasowują się strategię inwestowania w spółki wypłacające rosnące dywidendy, wiele z nich (szczególnie na rynku amerykańskim) wypłaca niższe (w porównaniu do polskiej giełdy) dywidendy, ale również stopa wypłaty jest niższa – więcej zostaje firmom w kieszeni, więcej pieniędzy mogą reinwestować oraz wypłacana dywidendy jest bezpieczniejsza, tak samo jak jej wzrost dzięki większemu buforowi na gorsze okresy.

Dla mnie osobiście najważniejszą informacją jest to, żeby zwracać większą uwagę na stopę wypłaty dywidendy.
Dotychczas patrzyłem na nią, ale tak z przymrużeniem oka, bardziej na zasadzie, że jakby spółka przesadzała z wypłacaniem zbyt dużej ilości zysku w formie dywidendy, albo zaczęła by się zadłużać aby wypłacać dywidendę to znaczy, że czas się ewakuować.
Jednak wychodzi na to, że stopa wypłaty dywidend może mieć większe znaczenie w długoterminowej inwestycji – oczywiście jedna jaskółka wiosny nie czyni, ale warto to mieć na uwadze.

 

 

Stopa dywidendy

Jeżeli mielibyśmy wziąć pod uwagę jedną zmienną, w tym przypadku stopę dywidendy to jak sobie radziły by konkretne akcje, szczególnie w dłuższym terminie ?
Akcje z wyższą stopą dywidendy będą sobie lepiej radziły, niż akcje z niższą stopą dywidendy.
Jednak warto pamiętać, że akcje z najwyższymi stopami dywidend nie są tymi zwycięzcami – prawdopodobnie ze względu na wysoką stopę wypłaty dywidendy i trudności z utrzymaniem takiej wysokości wypłat przez lata.
Po prostu im mniejsza stopa wypłaty dywidendy tym większy bufor bezpieczeństwa na kontynuowanie wypłacanie wysokiej dywidendy w gorszych okresach dla spółki.

 

Jaki jest zwrot z inwestycji z samych dywidend ?

W latach 1926 – 1990 ponad 40% zwrotu z indeksy S&P500 było wygenerowane przez same dywidendy.
Przed 2003 rokiem w USA podatek od dywidend wynosił ponad 30% i w 2003 został zredukowany do 15% (w tym dla nas po wypełnieniu formularza W8-BEN), dlatego autorzy analizy podkreślają, że może to bardzo pozytywnie wpłynąć na zwroty z dywidendy i za kilka lat całkowity zwrot z indeksu w jeszcze większej mierze będzie pochodził z dywidend.

Jeżeli zastanawiacie się co to ten formularz W8-BEN to tutaj wszystko tłumaczę 🙂

I jeszcze dla chętnych link do całej analizy po angielsku 🙂

 

Pozdrawiam,
#DywInw

 

A Wy zwracacie uwagę na stopę wypłaty dywidendy waszych spółek ?
Zapraszam do dyskusji w komentarzach 🙂